Wywiady

Ewa Groszek – laureatka I miejsca w europejskim konkursie eTwinning 2007 w kategorii wiekowej 16 -19 lat za realizację projektu Young people`s search for personal identity, nauczycielka z I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach. Partnerem projektu jest włoska szkoła ITIS "A. Monaco" Informatica-Elettronica-Elearning-Meccanica, Cosenza, w której funkcję koordynatora pełni Pani Paola Lico.   Gratuluję uzyskania tego zaszczytnego wyróżnienia. To naprawdę ważne dla naszego kraju, dla nauczycieli zaangażowanych w realizację projektów eTwinning.

1. Czy cieszy się Pani z otrzymania pierwszego miejsca w europejskim konkursie?Bardzo! Współpraca w projekcie europejskim to jednak pewnego rodzaju wyzwanie dla zaangażowanych szkół, a odniesiony sukces świadczy o tym, że wspólnym wysiłkiem potrafiliśmy mu sprostać. Europejska nagroda eTwinning to wyjątkowy wyraz uznania dla naszej pracy i jesteśmy z tego wyróżnienia bardzo dumni.
2. Proszę opowiedzieć jak to się zaczęło, kiedy Pani zarejestrowała swoją szkołę w programie eTwinning? Jak przebiegało poszukiwanie partnera?Moja szkoła – I LO im. T. Kościuszki w Mysłowicach – do programu eTwinning przystąpiła bardzo wcześnie, bo już w styczniu 2005 roku. Partnerstwo „Poszukiwanie tożsamości przez młodych ludzi” zarejestrowane zostało jako jedno z pierwszych w kraju, a niemałą w tym rolę odegrał fakt, że z Paolą Lico, koordynatorką projektu w szkole partnerskiej ITI „A. Monaco” w Cosenzy, znałyśmy się już wcześniej. Kiedy ruszył program eTwinning, wspólne doświadczenia w pracy z młodzieżą postanowiłyśmy wykorzystać w europejskim projekcie współpracy szkół.
3. Jakiego przedmiotu Pani uczy?Jestem nauczycielem języka angielskiego z kilkunastoletnim stażem pracy.
4. Proszę opowiedzieć o swoim projekcie.Projekt „Poszukiwanie tożsamości przez młodych ludzi” skierowany jest do osób stojących u progu dorosłości i poszukujących odpowiedzi na pytania nieodmiennie stawiane w tym wieku: kim jestem, kim chcę być, co chcę w życiu osiągnąć, jak to zrobić i dlaczego jest to dla mnie tak ważne.
   • Jakie były etapy jego realizacji? Projekt trwał dwa lata i realizowany był w trzech etapach. Najpierw uczniowie polscy i włoscy poznawali się wzajemnie (posty na forum eTwinning i wymiana e-maili) oraz prezentowali swoje miasta. W kolejnej fazie projektu młodzi ludzie uczestniczyli w zajęciach związanych z kształtowaniem własnej osobowości (ćwiczenia, dyskusje, warsztaty z udziałem psychologa) i następnie wymieniali swoje refleksje poprzez e-maile, czat lub posty na forum TwinSpace. Wreszcie, uczniowie opracowali materiały dotyczące różnych aspektów tożsamości (prezentacje ppt, pliki audio i video), po czym opublikowali je na specjalnie w tym celu utworzonej stronie internetowej www.highschoolmonaco.eu/etwinning.
   • W jakim języku się komunikujecie? Językiem współpracy i komunikacji uczestników projektu był język angielski, zajęcia z udziałem ekspertów przeprowadzono jednak w językach narodowych.
   • Jakich przedmiotów dotyczy projekt? Projekt realizowany był głównie na lekcjach języka angielskiego, poszczególne zagadnienia poruszano jednak również na lekcjach wychowawczych czy informatyki.
5. Jak młodzież przyjęła pomysł współpracy w ramach programu eTwinning?Uczniowie chętnie przystąpili do partnerstwa ze szkołą włoską. Pomysł współpracy w języku angielskim i przy szerokim wykorzystaniu nowych technologii bardzo się im spodobał. Zainteresowanie młodzieży wzbudziła także tematyka projektu, z jednej strony poruszająca problemy jednostki, z drugiej dotykająca zagadnień uniwersalnych.
6. Jakie było zaangażowanie uczniów w realizację projektu? Ilu uczniów aktywnie działało?Już sam tytuł projektu: „Poszukiwanie tożsamości przez młodych ludzi” wskazuje na to, jak ważne dla tej grupy wiekowej zagadnienia były jego przedmiotem. Zarówno młodzież I LO w Mysłowicach jak i uczniowie ITI „A. Monaco” w Cosenzy bardzo poważnie potraktowali zadania wynikające z faktu podjęcia współpracy. Uczniowie chętnie zaangażowali się w realizację projektu, czy to w klasach, grupach zadaniowych czy też indywidualnie. Długi, bo dwuletni okres trwania projektu nie pozostał oczywiście bez wpływu na liczbę i stopień zaangażowania uczestników. Liczna grupa uczniów uczestniczyła we wszystkich etapach pracy w projekcie, ale były również osoby, które wykonały tylko wybrane zadania albo wzięły udział w kilku lub nawet pojedynczych zajęciach. Siłą rzeczy, fakt ten pociągnął za sobą również pewną rotację uczestników: część uczniów ukończyła szkołę, a ich miejsce zajęła młodzież klas pierwszych.
7. Czy zamierza Pani kontynuować pracę realizując kolejne projekty eTwinning?Zdecydowanie tak. Muszę powiedzieć, że już nawet poczyniłyśmy z Paolą Lico pewne ustalenia dotyczące kształtu kolejnego projektu; każda z nas pozyskała również nową grupę uczniów chętnych do podjęcia współpracy w ramach programu eTwinning.
8. Jak Pani ocenia postawę Dyrekcji Szkoły? Pomaga w Pani pracy, akceptuje ją, czy nie zauważa starań i wysiłków?Mam szczęście pracować w szkole, w której kładzie się wielki nacisk na współpracę międzynarodową i udział uczniów w projektach europejskich. Dyrekcja szkoły w pełni poparła pomysł przystąpienia do Akcji eTwinning i od samego początku bardzo aktywnie wspierała realizację projektu „Poszukiwanie tożsamości przez młodych ludzi”. Co ważne, mogę również liczyć na zaangażowanie i pomoc innych nauczycieli w przeprowadzeniu poszczególnych działań projektu.
9. Czy działania podczas realizacji projektu wpłynęły na wzrost umiejętności językowych uczniów?Współpraca w ramach programu eTwinning przyniosła zaangażowanym uczniom wielorakie korzyści: oprócz oczywiście całego bogactwa doświadczeń związanych z doskonaleniem własnej osobowości, pogłębili oni również znajomość realiów kraju partnerskiego, podnieśli umiejętności związane z wykorzystaniem nowych technologii oraz poczynili wielkie postępy w zakresie swoich kompetencji językowych. Niewątpliwy wpływ na to miał praktyczny charakter projektu: zarówno w komunikacji uczniów, jak też przy współpracy przy opracowywaniu materiałów język angielski i technologie ICT okazały się po prostu niezbędne. W efekcie umiejętności uczniów w obu tych dziedzinach znacząco wzrosły.

Bardzo dziękuję za rozmowę i życzę dalszych sukcesów, radości i satysfakcji z realizacji kolejnego projektu eTwinning.   Rozmawiała: Gracjana Więckowska